Windy domowe same w sobie to proste urządzenia, a podstawowe systemy podnoszenia nie zmieniły się zbytnio od ponad 50 lat. Systemy sterowania uległy jednak zasadniczym zmianom, aby poprawić bezpieczeństwo i szybkość działania. Windy domowe projektowane są pod konkretny budynek, biorąc pod uwagę takie czynniki jak wysokość budynku, ilość osób dojeżdżających na poszczególne piętra oraz przewidywane okresy intensywnego użytkowania. W większości windy domowe stosuje się przeciwwagi, które są równe masie windy plus 40% jej maksymalnego obciążenia znamionowego. Ta przeciwwaga zmniejsza ciężar, jaki musi podnieść silnik i zapewnia, że winda nie może wymknąć się spod kontroli, gdy kabel jest nienaruszony.
W instalacji bębna podnoszącego lina wyciągowa biegnie w dół z bębna napędowego przymocowanego do silnika wciągnika, wokół dużego koła pasowego na górze windy domowej, do drugiego koła pasowego zwisającego z dachu szybu windy i ponownie w dół do przeciwwaga. W instalacji bębna trakcyjnego lina biegnie od windy w górę i raz wokół bębna napędowego przymocowanego do silnika wciągnika, a następnie z powrotem do przeciwwagi. Winda, zwana samochodem, i przeciwwaga poruszają się we własnych zestawach prowadnic.
Drugi kabel regulatora biegnie od samochodu do krążka regulatora, a następnie do krążka napinającego na dole szybu windy i ponownie do samochodu. Ten kabel obraca koło pasowe regulatora z prędkością wprost proporcjonalną do prędkości samochodu. W przypadku nadmiernej prędkości samochodu regulator za pomocą innej linki uruchamia szczęki hamulca awaryjnego, które chwytają prowadnice i spowalniają samochód do zatrzymania.